Δεν ξέρω με ποιον τρόπο θα μπορούσα να σηκώσω ένα χάρτη εδώ (ο οποίος είναι της κακιάς ώρας κι έχει φτιαχτεί πριν από περίπου δέκα και πάνω χρόνια), αν μάθω τον τρόπο να το κάνω θα γίνει κάποτε υποθέτω. Επί του παρόντος θα το παλέψω με λέξεις.
Τα Νησιά, τα οποία για αρκετά μεγάλο διάστημα τα έλεγα: Τα Νησιά της Καλής Ελπίδας, ένα όνομα που έχω, μάλλον, απορρίψει τα τελευταία χρόνια, μοιάζουν πολύ με τα νησάκια του Αιγαίου. Για την ακρίβεια θα μπορούσε κανείς να πει πως είναι ένα τεράστιο Αιγαίο πέλαγος αυτό που έχω στο μυαλό μου, με κάποια ψήγματα Ιονίου κυρίως στη Δύση.
Υπάρχουν τα Νησιά του Ψύχους, τα οποία είναι προφανώς ο Βορράς, τα νησιά του Θέρους στο Νότο, οι Ανατολικές Νήσοι στην Ανατολή ή αλλιώς η Γη του Έαρ και η Εσπερία ή τα νησιά της Δύσης ή το "Λιόγερμα". Ανάμεσα τους είναι η εσώτερη Θάλασσα ή Μέσος κύκλος/ωκεανός. Το κομμάτι αυτό έχει κυρίως θάλασσα και κάποια νησιά τα οποία κατά κύριο λόγο είναι ανεξερεύνητα. Φημολογείται πως υπάρχει και μια ήπειρος εκεί, την οποία μέχρι τώρα κανείς δεν έχει προσεγγίσει.
Ένας ήλιος περιδιαβαίνει στο στερέωμα την ημέρα, η Ράουρα κι εφτά φεγγάρια τη νύχτα, οι Λουάνες. Οι Λουάνες έχουν τα εφτά χρώματα της ίριδας. Aνατέλλουν και δύουν σε τακτά διαστήματα με τη σειρά. Δε βρίσκονται όλες μαζί στον ουρανό ποτέ. Την ώρα που ανατέλλει η πορτοκαλιά (Σεκούια) μόλις έχει δύσει η κόκκινη (Πρίμια) και ούτω καθεξής. Ο κόσμος στα νησιά μετράει τις βραδινές ώρες με τις ανατολές των Λουάνων.
Γενικά, ο χρόνος μετριέται σε εποχές και μία εποχή είναι μισό δικό μας έτος. Όταν, για παράδειγμα, ένας άνθρωπος είναι 40 εποχών είναι, αντίστοιχα, 20 χρονών. Οι εποχές κρατάνε τόσο ακριβώς, έξι μήνες η κάθε μία από αυτές και είναι οι ίδιες με τις δικές μας.
Θεοί και θρησκείες δεν υπάρχουν (ακόμα, αν και δε νομίζω πως θα υπάρξουν). Όταν κάποιος προσεύχεται και δίνει όρκους το κάνει στα νερά (κυρίως στα αλμυρά) τα οποία θεωρούνται ιερά και εκδικητικά σε αυτούς που πατούν τους όρκους. Η σχέση των ανθρώπων των νήσων με τη θάλασσα στηρίζεται εν μέρη σε δεισιδαιμονίες, όμως όλη η κοινωνία, τα πιστεύω, η κουλτούρα και ο πολιτισμός είναι βασισμένα επάνω στη θάλασσα έτσι κι αλλιώς.
Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία, τα ζωτικά όργανα (ας πούμε) των νησιών. Αργότερα θα σας πω για τις φυλές, τη μαγεία, την πολιτική, την άνω και κάτω ζωή κι άλλα πραγματάκια.
20.6.06
Ζωτικά σημεία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και περιμένω να μάθω περισσότερα! :D Έχεις γράψει ιστορίες σε αυτα;
Η ιριδα εχει τα γνωστα 6 χρωματα συν το εβδομο που ολοι ξεχνανε.Εκεινο το μπλε-πρασινο.Υπαρχει και μια ονομασια αλλα τωρα μου διαφευγει.Παντως στα εργαστηρια οπου συναντουσαμε φασμα,το συγκεκριμενο το λεγαμε απλα μπλε-πρασινο.
Χαχα,αλλοι μιμουνται Μεση Γη,κι εσυ...Γαιοθάλασσα???Λολ...Τεσπα..αναμενουμε περισσοτερα για τον κοσμο.Μονο να ειναι σε ιστορια καλυτερα.
Ευχαριστώ πολύ που διαβάζετε! :) Αλεξάνδρα γράφω ιστορίες μόνο σε αυτά, απλά αυτές που ανεβάζω συνήθως τις διασκευάζω (στον ας πούμε...πραγματικό κόσμο) για να είναι κατανοητές.
Γιάννη το λένε κυανό ή βεραμάν, αλλά είσαι σίγουρος πως ανήκει στα χρώματα της ίριδας? εκπλήσομαι ειλικρινά :P Θα δεις σε λίγο πως δεν είναι μόνο γαιοθάλασσα, έχει απ΄όλα λιγάκι, αλλά δεν έχει μάγους σαν τον Γκεντ (κανείς δεν είναι εξάλλου σαν τον Γκεντ) ούτε και δράκους προς το παρόν. Έχει όμως ξωτικά, τα οποία είναι λιγάκι πιο ... ξερωγώ μαύρα κι έχει κι άλλες φυλές που είναι (νομίζω τουλάχιστον :P) απολύτως δικές μου.
Πολύ καλή ιδέα το περιεχόμενο του blog σου. Συνέχισε έτσι.
Έχω βέβαια μια απορία για την ώρα. Πως είναι δυνατόν ο κόσμος σου να είναι θαλασσινός οπότε προφανώς το εμπόριο και οι μετακινήσεις να γίνονται μέσω θαλάσσης και όμως κανείς να μην έχει εξερευνήσει την εσώτερη θάλασσα; Γιατί θα πρέπει να κάνουν τον κύκλο της ηπείρου για να πάνε από τα βόρια στα νότια και από τα ανατολικά στα δυτικά;
Όχι ότι είναι και σπουδαία απορία, απλά για την αρτιμέλεια του πράγματος. Προφανώς οι δεισιδαιμονίες είναι ένας καλός λόγος. Η ερώτηση ουσιαστικά είναι αν το έχεις δουλέψει το συγκεκριμένο κομμάτι ή το άφησες να πλανάτε για την ώρα στη σφαίρα του μύθου.
Η αλήθεια είναι πως κατά ένα μεγάλο μέρος το έχω αφήσει να πλανάται για την ώρα στη σφαίρα του μύθου. Δεν το έχω δουλέψει αρκετά ώστε να τα δικαιολογήσω αυτά, παρόλο που έχω σκεφτεί κάποια υποτυπώδη πράγματα, όπως για παράδειγμα πως η ανατολή με τη δύση αναταλλάσουν αγαθά έμμεσα. Συνήθως το κάνω εντελώς ασυναίσθητα, όταν πάω ένα μπάρκο στη γη του ψύχους ας πούμε φορτώνει και αντικείμενα που έρχονται από τη δύση για να τα πάει στην ανατολή.
Υποθέτω πως όταν θα κάτσω να δουλέψω το χάρτη μου κανονικά (γιατί αυτή τη στιγμή έχω έναν που υπάρχει από τότε και προσχέδια για άλλους και οι πόλεις μου αλλάζουν μέρος πολύ πολύ συχνά, είναι κινούμενες :P) κάποια από αυτά θα λυθούν.
Χμμμ!!! Κινούμενα νησιά παίζουν; Αφού τις μετακινείς που τις μετακινείς ... :-)
Πιστεύω ότι ένας χάρτης θα βοηθούσε πολύ. Τώρα που έχεις και αρκετές ιστορίες θα είναι και ποιο εύκολο να τον δομήσεις από ότι στην αρχή.
Η αλήθεια είναι πως είσαι ο δεύτερος που μου το λες, το είχα σκεφτεί και παλιότερα: Να είναι εκείνα τα νησιά που κανείς ποτέ δεν ξέρει που να τα βρει, αλλά να υπάρχει σκοπιμότητα στο να βρεθούν. Το έχω κάνει ήδη μια φορά, με το νησί στο οποίο έχουν αποτραβηχτεί τα ξωτικά, αλλά δεν ξέρω κατά πόσον θα μπορούσα να το κάνω μοτίβο. Είναι όμως μια εξαιρετική ιδέα που ίσως κάποια στιγμή υλοποιήσω.
Για το χάρτη, μάλλον πιο δύσκολο έχει γίνει γιατί όταν τον είχα πρωτοφτιάξει είχα να κάνω μόνο με τη φαντασία μου ενώ τώρα έχω και υλικό να αρχειοθετήσω μέσα του.
Ευχαριστώ και πάλι για τα σχόλιά σου. :)
enas kosmos pera apo ta oria tis anthrwpinis fantasias... enas kosmos magikos? i enas kosmos alithinos?
enas polemos titanwn, kai antithetwn dinamewn....
Ένας κόσμος όπου δεν φυτρώνει δυόσμος.
Ένας κόσμος, μαγικός, όπου... ωχ πρέπει να κλείσω, ήρθε κόσμος
Δημοσίευση σχολίου